Στη Βουλή έφτασε η δικογραφία για την τραγωδία των Τεμπών.
Μετά από μήνυση συγγενών θυμάτων των Τεμπών, που αναφέρεται σε πολιτικά πρόσωπα, ο Άρειος Πάγος επέδωσε τη μήνυση στο υπουργείο Δικαιοσύνης και στη συνέχεια αυτή έφτασε στη Βουλή.
Η δικογραφία αφορά τέσσερις πρώην ή νυν Υπουργοί. Πρόκειται για τον τέως Υπουργό Υγείας Θάνο Πλεύρη, την τέως Υφυπουργό Υγείας Ζωή Ράπτη, τον Υφυπουργό Μεταφορών Μιχάλη Παπαδόπουλο και τον τέως Υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργών Χρήστο Τριαντόπουλο.
Υπενθυμίζεται πως στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη ο Παύλος Ασλανίδης, που έχασε τον 26χρονο γιο του Δημήτρη και ο Χρήστος Κωνσταντινίδης, που έχασε την γυναίκα του Βασιλική Χλωρού στο έγκλημα των Τεμπών, κατέθεσαν συμπληρωματική μήνυση κατά συγκεκριμένων προσώπων για την αλλοίωση (ξεμπάζωμα και μπάζωμα) του χώρου στο σημείο σύγκρουσης των δύο τρένων.
Η έγκλησή τους στρεφόταν κατά του πρώην περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Κωνσταντίνου Αγοραστού, του συνόλου των μελών του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας, του τότε υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργό, Χρήστο Τριαντόπουλο και της τότε υφυπουργού υγείας Ζωής Ράπτη μεταξύ άλλων. Για τους δύο τελευταίους σημείωναν στην μήνυση τους, πως σύμφωνα με δημοσιεύματα βρίσκονταν στην περιοχή, ενώ ο κ. Τριαντόπουλος σύμφωνα πάλι με δημοσιεύματα ήταν παρών και συντόνιζε εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό.
Η εισαγγελέας πρωτοδικών Λάρισας στις 26/3 αποφάσισε να απορρίψει και επί της ουσίας να βάλει στο αρχείο την συγκεκριμένη μήνυση, παρακάμπτοντας τον νόμο περί ευθύνης υπουργών που προστάζει τον δικαστικό λειτουργό να διαβιβάζει αμελλητί στην Βουλή των Ελλήνων κάθε δικογραφία όταν θα σκοντάψει σε όνομα υπουργού.
Στις 17/4 ο πρώτος από τους μηνυτές, Παύλος Ασλανίδης προσέφυγε κατά της απορριπτικής διάταξης της εισαγγελέα, την οποία λίγες ημέρες αργότερα έκανε και επίσημα δεκτή η αντεισαγγελέας εφετών Λάρισας, Κατερίνα Μάτση με νέα διάταξή της.
Συγκεκριμένα η αντεισαγγελέας εφετών Λάρισας, με διάταξή της ζητούσε επιτακτικά να μάθει ποιος έδωσε εντολή να απομακρυνθούν τόνοι χώματος και φερτών υλικών «αφού οι όγκοι που απομακρύνθηκαν δεν είχαν ακόμη εξεταστεί από τους πραγματογνώμονες και τους ειδικούς, ενώ υπήρχαν και αγνοούμενοι της επιβατικής αμαξοστοιχίας». Παράλληλα κρίνει την εκχωμάτωση και το «μπάζωμα» του πεδίου ως μία «αυθαίρετη παρέμβαση».
Διέταξε δε τη διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών και έχοντας στην διάθεσή της πληθώρα στοιχείων και καταθέσεων αξιολογεί πως: «(…) διαπιστώθηκε απομάκρυνση σημαντικών αποδεικτικών στοιχείων από τον τόπο του εγκλήματος, ώστε να καθίσταται δυσχερής αν όχι αδύνατη η πλήρης συγκέντρωση και αξιοποίηση όλων των ευρημάτων προκειμένου να εντοπιστούν οι αιτίες του δυστυχήματος και συνακόλουθα οι πράξεις και παραλείψεις των υπαιτίων που αιτιακά οδήγησαν σε αυτό (…)».