Στη μνήμη του συνάδελφου Χρήστου Ηλιόπουλου
Ο Λευτέρης Μανωλάς στη μνήμη του συνάδελφου Χρήστου Ηλιόπουλου, ο οποίος έφυγε από την ζωή στις 25/9/2020 και με τον οποίον εργαζότανε μαζί, για πολλά χρόνια στις Διοικητικές Υπηρεσίες στην Καρόλου, αφιερώνει στην μνήμη του το παρακάτω ποίημα:
ΠΑΡΑΤΟΛΜΟ ΚΟΡΤΕ
Αχ, το φάκελο να μην
έπαιρνε
κι’ ως λευκός που ήταν
Πλάκα, ασήκωτη από
μάρμαρο
ολόμοιο τον αισθανόταν
Στο μέρος του να τον αφήσει
έπρεπε
ενέχυρο στη λήθη
Τώρα, μέχρι κι οι λάμπες
φωτισμού
μοιρολόι σύραν
Οι κατηφέδες, να μαραίνονται
από το ράντισμα της ματιάς του
Χρόνοι απέραστοι, του φάνηκαν
να ισορροπεί σε μονοπάτια
λεωφόρους
να τον βαραίνει η πλάκα
κι η άβυσσος από κάτω
οιμωγές το κάλεσμα
Τούλειψαν πια,
οι ανάσες
βάθαινε η λαβωματιά
Χλωμός σαν το φλουρί
στην πόρτα μπροστά
ελύγισε
Να μη δώσει το μαντάτο…
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΣ