ΗΧΩ ΕΙΚΟΝΩΝ
Μνήμη Σπύρου Κότσια
Οι στιγμές του
οι ανάσες της
Οι ώρες του / οι ματιές της
Οι μέρες του / οι κτύποι της καρδιάς της
Τα λάβαρα, τα πανώ, οι σημαίες
Η θάλασσα που μέσα της / βουτούσε και χανόταν στο φως
Η ηχώ, της φωνής του ζωντανή, σαν κι’ εχθές
Στο τρένο, του Γοργοπόταμου
Οι αγκαλιές, τα φιλιά / Η αγάπη των συντρόφων
Αιχμαλώτιζαν τις αισθήσεις του / όλες
‘Ολα μπροστά του / Ανάκατες εικόνες
Συγκινήσεις ανείπωτες / Το άλγος της απώλειας…
Στο προσκεφάλι του / αγάπες του μεγάλες
Κι’ αύριο θα τους έβλεπε, πάλι
Ένοιωσε την αυλαία, αργά να πέφτει…
(Του Λευτέρη Μανωλά)