Στις 28 Μάη πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι της Γαλλίας διεθνής εκδήλωση εργαζομένων στα Τρένα με την συμμετοχή συνδικάτων από διάφορες χώρες και του ΠΑΜΕ από την Ελλάδα.
Η διεθνής εκδήλωση είχε θέμα: “Η εξέλιξη της ιδιωτικοποίησης των Σιδηροδρόμων στην Ευρώπη και οι επιπτώσεις που επέφεραν στην ασφάλεια των μεταφορών”.
Τα συνδικάτα συζήτησαν για την πολιτική ιδιωτικοποίησης του σιδηροδρόμου στην Ευρώπη, τις συνέπειες της και την απάντηση των εργαζομένων.
Τα συμπεράσματα των εργαζομένων από τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ελλάδα και άλλες χώρες είναι ότι η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων όπου εφαρμόστηκε έφερε τραγικές συνέπειες για την ασφάλεια των επιβατών.
Μετά την εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τεράστια συγκέντρωση χιλιάδων σιδηροδρομικών στους δρόμους του Παρισιού.
Στην αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ συμμετείχαν δυο σιδηροδρομικοί, ο Ηλίας Τρεβλός μέλος του ΔΣ της ΠΟΣ και η Κυριακή Εξερτζή μέλος του ΔΣ του ΣΕΠ και μέλη της ΔΕΣΚ-Σ.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία που έκανε ο Ηλίας Τρεβλός στην εκδήλωση:
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε τόσο για τη φιλοξενία αλλά και για τη δυνατότητα που μας δίνετε να μεταφέρουμε με σύντομο και συνοπτικό τρόπο, την εικόνα της κατάστασης του Σιδηρόδρομου στην Ελλάδα. Να αναφερθούμε στην πορεία των ιδιωτικοποιήσεων στη χώρα μας και στις επιπτώσεις που δημιούργησαν στο επίπεδο της ασφάλειας.
Θεωρούμε όχι απλά εύστοχη την επιλογή των διοργανωτών να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση για τις επιπτώσεις που επέφερε η απελευθέρωση των μεταφορών στην Ευρώπη, αλλά απολύτως αναγκαία.
Ο μύθος ότι μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανταγωνιστική διαδικασία που αυτές θα δημιουργούσαν, θα έφερνε καλύτερες σιδηροδρομικές υπηρεσίες στους λαούς της Ευρώπης, κατέρρευσε παταγωδώς.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Γνωρίζουμε ότι η απελευθέρωση των Σιδηροδρομικών Μεταφορών δεν έγινε χρονικά ταυτόχρονα και με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε.
Στη δική μας χώρα, δρομολογήθηκε με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 440 στις αρχές του 1990. Αυτή έκανε λόγο για το λογιστικό διαχωρισμό μεταξύ υποδομής και εκμετάλλευσης.
Μαζί με τις Οδηγίες που προστέθηκαν το 2001, αποτέλεσαν το πρώτο σιδηροδρομικό πακέτο της Ε.Ε.
Ακολούθησε ένα δεύτερο σύνολο Οδηγιών το 2004 που έμεινε γνωστό ως το «Δεύτερο Σιδηροδρομικό Πακέτο», το οποίο απελευθέρωσε τις εμπορευματικές μεταφορές.
Το 2007 ακολουθεί το τρίτο σιδηροδρομικό πακέτο που απελευθέρωσε και τις επιβατικές μεταφορές και τέλος με οδηγία το 2012 δημιουργήθηκε ο Ενιαίος Σιδηροδρομικός χώρος.
Στην Ελλάδα με την πολιτική στήριξη των συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικώνδυνάμεων και τη βοήθεια που πρόσφεραν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις στο Σιδηρόδρομο, εφαρμόστηκαν και υλοποιήθηκα όλες οι κατευθυντήριες γραμμές αυτής της πολιτικής. Αφού πρώτα εγκαταλείφθηκε, αφού απαξιώθηκε, αφού μειώθηκε το μισθολογικό και λειτουργικό κόστος, αφού απαλλάχθηκε από τα συσσωρευμένα χρέη, παραδόθηκε στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το 2013 πουλήθηκε το τμήμα εκμετάλλευσης και το 2019 ιδιωτικοποιήθηκε και το επισκευαστικό έργο.
Κι επειδή σίγουρα κάποιοι θα που ναι γιατί αυτό άραγε είναι απαραίτητα κακό;
Θα πρέπει σήμερα να απαντήσουν όμως αυτοί, αν ο Ελληνικός Λαός έχει στη διάθεσή του ένα καλύτερο, πιο σύγχρονο και ασφαλή Σιδηρόδρομο.
Δυστυχώς, η ζωή το έχει απαντήσει πρώτη και μάλιστα με τραγικό τρόπο….
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Η βασική λοιπόν στόχευση για τη δημιουργία ενιαίας σιδηροδρομικής αγοράς, απαίτησε την απόσπαση της εκμετάλλευσης του μεταφορικού έργου από τη σιδηροδρομική υποδομή.
Αυτό είναι το βασικότερο στοιχείο της Ευρωπαϊκής πολιτικής της «απελευθέρωσης». Μόνο έτσι διασφαλίζεται η χρήση της υποδομής από άλλες επιχειρήσεις. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για τη διείσδυση των ομίλων στις σιδηροδρομικές μεταφορές.
Η απελευθέρωση έχει δύο βασικούς συμπληρωματικούς μεταξύ τους άξονες, το διαχωρισμό και την πλήρη εμπορευματοποίηση.
Βασικός στόχος αυτής της πολιτικής είναι η αξιοποίηση των σιδηροδρομικών μεταφορών ως πεδίο κερδοφορίας στην τοποθέτηση κεφαλαίων.
Επιχειρηματική λειτουργία με γνώμονα το κέρδος, σημαίνει αύξηση των τιμών και συνεχή συμπίεση του λεγόμενου «κόστους» σημαίνει μείωση της συντήρησης «στο απολύτως» ελάχιστο, μείωση του προσωπικού, μείωση των δαπανών για εκπαίδευση και εξειδίκευση.
Σημαίνει περιορισμό επενδύσεων στις εγκαταστάσεις, στο δίκτυο, στο τροχαίο υλικό, στα σύγχρονα συστήματα ασφαλείας, στην κυκλοφορία.
Στη χώρα μας κατά τη διάρκεια της απαξίωσης και προεργασίας για να φτάσουμε στις ιδιωτικοποιήσεις, είχαμε μια απίστευτη φθίνουσα πορεία των σιδηροδρομικών υπηρεσιών.
Με Νόμο έκλεισε το 2010 πάνω από το 1/3 του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Αποκόπηκαν πάρα πολλές περιοχές και πόλεις από τη σιδηροδρομική πρόσβαση. Εκδιώχθηκε μέσω μετατάξεων το 50% του προσωπικού. Έκλεισαν δεκάδες βασικοί Σιδηροδρομικοί σταθμοί.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια δεν έγινε καμία ανανέωση του τροχαίου υλικού σε πάνω από το μισό εναπομείναν σιδηροδρομικό δίκτυο δεν υπάρχει Ηλεκτροκίνηση, όπως και σύστημα Τηλεδιοίκησης.
Φυσικά, ούτε λόγος για την απόλυτα αναγκαία λειτουργία του GSMR και του ETCS.
Σε συνδυασμό με το κακοσυντηρημένοδίκτυο και τροχαίο υλικό λόγω υποχρηματοδότησης και απελπιστικά μειωμένου προσωπικού, καθώς και τις εκατοντάδες αφύλακτες διαβάσεις, δημιουργήθηκε ένα εκρηκτικό μείγμα πρόκλησης ατυχημάτων.
Μόνο τα τελευταία οκτώ χρόνια σημειώθηκαν 1.989 πρόδρομα συμβάντα, παρ ολίγον δηλαδή ατυχήματα.
Από το 2008 μέχρι το 2021 καταγράφθηκαν στο εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο 324 σοβαρά ατυχήματα που προκάλεσαν 199 θανάτους και 170 σοβαρούς τραυματισμούς.
Η πολύ άσχημη κατάσταση που υπάρχει στη σιδηροδρομική λειτουργία ήταν γνωστή και στους υπεύθυνους στην Ελλάδα αλλά και στην Ε.Ε. και την Commission.
Παρόλ αυτά, δεν πάρθηκε κανένα μέτρο αυτή να αλλάξει. Έτσι δυστυχώς, φτάσαμε και στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα ΤΕΜΠΗ που χάθηκαν μέσα σε λίγα λεπτά 57 άνθρωποι, οι περισσότεροι νέα παιδιά και φοιτητές. Έντεκα από αυτούς ήταν συνάδελφοί μας.
Η μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία στη χώρα μας αποκάλυψε με τον πιο τραγικό τρόπο τα αποτελέσματα που επέφερε στη λειτουργία και την ασφάλεια η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.
Είναι η πολιτική που επιδιώκει μόνο το κέρδος. Η ασφάλεια μέσα σε αυτήν δεν έχει προτεραιότητα.
Ό,τι την εξασφαλίζει είναι δαπανηρό, άρα και ασύμφορο είτε πρέπει αυτό να γίνει από το αστικό κράτος, είτε από τον εκάστοτε ιδιώτη.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Η τραγωδία των ΤΕΜΠΩΝ, αλλά και τα άλλα καθημερινά μικρότερα «Τέμπη» της ζωής μας, έφεραν πλέον στο επίκεντρο των συζητήσεων και του προβληματισμού μας το κορυφαίο δίλημμα: «Η ΖΩΗ ΜΑΣ Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ». Και τα δύο ταυτόχρονα, δεν μπορούν να υπάρξουν.
Για εμάς, γενεσιουργός αιτία είναι το καπιταλιστικό κέρδος. Η εφαρμογή της απελευθέρωσης αυτό ακριβώς έρχεται να εξασφαλίσει. Όπως τόσα αγαθά στη ζωή μας, (υγεία, γνώση, επικοινωνία, ενέργεια, νερό), έτσι και οι μεταφορές μέσα σε αυτό το σύστημα αποτελεί εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας.
Και αυτό δεν είναι φαινόμενο που κάποιοι γενικά το επιδιώκουν με λαθεμένο τρόπο στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι σε ολόκληρη την Ε.Ε., και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, οι μεταφορές εμφανίζουν τις ίδιες «παθογένειες».Μεταφορές που γίνονται απρόσιτες για το λαό με συνεχείς εκπτώσεις στην ασφάλεια, και δίκτυα που αναπτύσσονται μόνο εκεί που συμφέρει το κεφάλαιο, ………..να αναφέρω ένα σχετικό παράδειγμα που το αποδεικνύει.
Στην Ελλάδα η τρίτη σε μέγεθος πόλη της χώρας (η Πάτρα) παραμένει αποκομμένη σιδηροδρομικά, γιατί δεν βρίσκουν λένε 50 εκατ. €, προκειμένου να γίνει η είσοδος του τρένου στην πόλη. Την ίδια στιγμή, δίνεται 1,2 δις € για να ανακαινισθεί η γραμμή με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης μέχρι το Ορμένιο, είναι κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία, προκειμένου να μεταφέρονται πιο γρήγορα εμπορεύματα και Νατοϊκός πολεμικός εξοπλισμός για να σκοτώνονται οι λαοί. Όπως και η τοποθέτηση σύγχρονων συστημάτων ασφάλειας μεταφέρονται αόριστα στο μέλλον.
Η Ε.Ε. είναι απόλυτα συνυπεύθυνση για το επίπεδο ασφάλειας και σε καμία περίπτωση δεν είναι «μέρος» της λύσης, όπως κάποιοι προσπαθούν να την παρουσιάσουν. Στην έκθεσή της σχετικά με τους Σιδηροδρόμους, σημειώνει ότι στο ευρωπαϊκό δίκτυο υπάρχουν μόνο «νησίδες ασφαλείας».
Η Επιτροπή Μεταφορών του Ευρωκοινοβουλίου το 2021 σημειώνει ότι μόνο στο 7% του συνολικού και στο 14% του κεντρικού δικτύου έχουν τοποθετηθεί συστήματα «GRTMS».Καταγράφει επίσης την παραδοχή ότι συμβαίνουν ετησίως χιλιάδες δυστυχήματα σε όλη την Ε.Ε. ακόμη και μετωπικές συγκρούσεις.
Με γνώμονα να μην ζημιωθούν οι όμιλοι επενδυτές, αναβάλει την υποχρέωση υλοποίησης μέτρων ασφαλούς λειτουργίας έως το 2040. Ανέχεται να μην εφαρμόζονται οι Οδηγίες ασφαλούς λειτουργίας, ανέχεται, εγκρίνει να πιστοποιεί να κυκλοφορούν τρένα χωρίς τις νέες προδιαγραφές ασφαλείας. Στη χώρα μας, έχει πιστοποιηθεί ως κατάλληλο το σύνολο του τροχαίου υλικού, τη στιγμή που το 95% από αυτό δεν έχει τις απαιτούμενες προδιαγραφές ασφαλείας.
Τέτοια χαρακτηριστικά είχαν και τα τρένα που συγκρούστηκαν στα ΤΕΜΠΗ.
Πρόκειται για μια από τις πιο ακραίες ενδείξεις της εγκληματικής στρατηγικής του «κόστους – οφέλους» της Ε.Ε.
Συναγωνίστριες, Συναγωνιστές,
Στην Ελλάδα παρακολουθούμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και τους δικού σας αγώνες, τους μεγαλειώδους αγώνες των συναδέλφων μας Γάλλων Σιδηροδρομικών, τους αγώνες που έγιναν στους Γερμανικούς σιδηροδρόμους, στην Αγγλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και σε μία σειρά άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για Σ.Σ.Ε., για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, για τα όρια συνταξιοδότησης, για την ασφάλεια στην εργασία και την λειτουργία των σιδηροδρομικών δρομολογίων.
Είμαστε βαθιά αλληλέγγυοι με τους εργαζόμενους που πραγματοποιούν τέτοιους αγώνες με αυτά τα αιτήματα και αυτά τα χαρακτηριστικά.
Παίρνουμε και εμείς δύναμη μέσα από αυτούς και είναι παράδειγμα και σημείο αναφοράς και για τους εργαζόμενους στη χώρα μας.
Στην Ελλάδα, τα ταξικά συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, την χρονιά που πέρασε, έδωσαν πολλές μάχες μέσα από πολύμορφες και διαρκείς κινητοποιήσεις.
Εκατομμύρια ανθρώπων βγήκαν στους δρόμους καθημερινά για πολλές εβδομάδες, μετά το σιδηροδρομικό έγκλημα στα ΤΕΜΠΗ.
Βροντοφώναξαν «Η ΖΩΗ ΜΑΣ Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ», ζήτησαν να μην συγκαλυφθούν οι ευθύνες και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.
Στις 28/2/2024 ένα χρόνο μετά είχαμε νέες συγκλονιστικές κινητοποιήσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας.
Ακολούθησαν δύο μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις για την ακρίβεια, την αύξηση των μισθών, τις Σ.Σ.Ε., την υγεία.
Ανάλογες κινητοποιήσεις έγιναν από τους φοιτητές ενάντια στην ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, καθώς και από τους αγρότες που η κοινή αγροτική πολιτική τους αφανίζει.
Έχει σημασία να πούμε εδώ, ότι τα εργοδοτικά και κυβερνητικά συνδικάτα απείχαν προκλητικά από όλες αυτές τις κινητοποιήσεις.
Θεωρούμε πάρα πολύ σημαντικό οι δικοί σας αγώνες, οι αγώνες σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, όμως και αυτοί που γίνονται στη χώρα μας, πρέπει να συντονιστούμε. Να έχουν κατά το δυνατόν, κοινό προσανατολισμό.
Παλεύουμε για καθολικές, ασφαλείας, ποιοτικές και φθηνές μεταφορές και συγκοινωνίες για το Λαό.
Όσο αυτοί θα υπερασπίζονται τα κέρδη τους, εμείς θα υπερασπιζόμαστε τις ζωές μας.
Γιατί όσο αυτοί προσπαθούν να περιορίσουν τη ζωή μας, θα βρίσκουν πάντα μπροστά τους αγώνες μας.
Κλείνοντας, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στο έγκλημα που διαπράττει το κράτος-δολοφόνος, το Ισραήλ, στη Γάζα.Ένα έγκλημα που γίνεται με την αμέριστη στήριξη της Ε.Ε. και των ΗΠΑ. Είμαστε συγκλονισμένοι από το ασύλητο αυτό έγκλημα της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού.
Συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης στο δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης και με όλη τη δύναμη της ψυχής μας φωνάζουμε Λευτεριά στην Παλαιστίνη!!!
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
ΚΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!
