Όπως, επίσης, μόνο τυπικό ζήτημα δεν είναι, το αντικείμενο του σημερινού Νομοσχεδίου.
Ø Γιατί οι συνθήκες που επικρατούν στις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, είναι κρίσιμες παράμετροι για την ποιότητα της καθημερινότητας των συμπολιτών μας.
Ø Γιατί η αξιοπρέπεια της ελληνικής κοινωνίας πληγώνεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Ø Γιατί αποτελούν γροθιά στο στομάχι οι εικόνες ατόμων τρίτης ηλικίας, μανάδων με μικρά παιδιά, ατόμων με αναπηρία να περιμένουν ατελείωτα μες στο λιοπύρι το καλοκαίρι, ή στο κρύο και τη βροχή το χειμώνα, και να στοιβάζονται “σαν σαρδέλες”.
Ø Γιατί είναι ντροπή στην Ελλάδα του 2022 τρένα -και μάλιστα επικοινωνιακά πολυδιαφημισμένα-να ακινητοποιούνται, με τους επιβάτες να μένουν αβοήθητοι “στη μέση του πουθενά” και να ταλαιπωρούνται για ώρες.
Ø Γιατί η χρήση των αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών, για μεγάλο μέρος της κοινωνίας, πλέον δεν είναι επιλογή, αλλά ανάγκη. Ανάγκη που υπαγορεύεται από την εκτόξευση των τιμών στα καύσιμα. Ανάγκη που πηγάζει από την αδυναμία όσων αμείβονται με ψίχουλα, της νέας γενιάς και όχι μόνο, να αγοράσουν δικό τους αυτοκίνητο. Ανάγκη που εκπορεύεται από την οικονομική αδυναμία πολλών πολιτών να πληρώνουν τα αναγκαία έξοδα ενός αυτοκινήτου – όπως ασφάλιστρα, τέλη, σέρβις- και έτσι αναγκάζονται να το θέσουν σε ακινησία.
Όταν, λοιπόν, νομοθετούμε για τις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, αλλά και τις σιδηροδρομικές μεταφορές, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως καθορίζουμε την ποιότητα καθημερινής ζωής των συνανθρώπων μας και ιδίως των πιο αδύναμων εξ αυτών.
Όχι μόνο την ποιότητα ζωής, αλλά και την ίδια τη ζωή. Αυτό το καλοκαίρι στη Λάρισα θρηνήσαμε ένα ακόμα αθώο θύμα σε θανατηφόρο τροχαίο στις σιδηροδρομικές γραμμές του ΟΣΕ, που ήρθε να προστεθεί στον τραγικό κατάλογο. Άμεσα ζήτησα εκτενή ενημέρωση, σχετικά με την αρτιότητα λειτουργίας των συστημάτων ασφάλειας των γραμμών. Έχω θέσει επανειλημμένως την ανάγκη εκσυγχρονισμού των γραμμών, αναδεικνύοντας το αίτημα των κατοίκων για υπογειοποίηση ή υπεργειοποίηση.
Γι’ αυτό, λοιπόν, απαιτείται ειδικός σεβασμός και προσοχή, με αποκλειστικό γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την εξυπηρέτηση των πολλών.
Δυστυχώς, η Κυβέρνηση κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση.Η κεντρική στρατηγική επιλογή του κ. Μητσοτάκη, δηλαδή η διακυβέρνηση υπέρ των λίγων και ισχυρών, διαπνέει και αυτό το Νομοσχέδιο.
Μας δημιουργούν ιδιαίτερο προβληματισμό τα θολά σημεία αδιαφάνειας, διακριτικής μεταχείρισης, στρέβλωσης του υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και oι ενστάσεις ως προς τη σκοπιμότητα ενίσχυσης του Υπερταμείου. Το Νομοσχέδιο βρίθει διατάξεων που αφήνουν σκιές εξυπηρέτησης συμφερόντων.
larissapress.gr