Του Δημήτρη Μακροδημόπουλου (Συνταξιούχος αρχιμηχανικός ΟΣΕ, πολιτικός μηχανικός ΑΠΘ)
Οι ιδεοληψίες του πρωθυπουργού περί επιτελικού κράτους, το οποίο παραχωρεί τα πάντα στο ιδιωτικό κεφάλαιο και απλώς εποπτεύει, ένας νεολογισμός περί νεοφιλελεύθερου κράτους, αποδείχθηκαν εντελώς ανεδαφικές. Και η Αττική Οδός Α.Ε. και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αποδείχθηκαν ανεπαρκείς να ανταποκριθούν στις συμβατικές υποχρεώσεις τους, να διατηρήσουν δηλαδή την κυκλοφορία σε συνθήκες κακοκαιρίας.
Διότι απαιτείτο να επενδύσουν σε μηχανήματα αναγκαία για μια ακραία περίσταση και σε εργασία, που προφανώς είχαν υψηλό κόστος και δεν ήσαν ανταποδοτικά, κάτι που θα έκανε ένα κράτος χωρίς ενδοιασμούς χάριν του κοινωνικού συνόλου.
Όπως γράφει ο Ντάνι Ρόντρικ, καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας στο Χάρβαρντ, «αν τα οικονομικά ασχολούνταν αποκλειστικά με τη μεγιστοποίηση του κέρδους, δεν θα διέφεραν σε τίποτα πλην του ονόματος από τη διοίκηση επιχειρήσεων. Τα οικονομικά είναι όμως κοινωνική επιστήμη και η κοινωνία διαθέτει και άλλα μέσα λογιστικής κόστους πέρα από τις τιμές αγοράς». Η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική πρόνοια, η εξυπηρέτηση των πολιτών και οπωσδήποτε η ασφάλειά τους δεν μπορούν να μπουν στη λογική του κέρδους.
Όμως όσα συνέβησαν στη διάρκεια της κακοκαιρίας αποτελούν μόνο την πτυχή μιας διαδικασίας που ανατρέπει τις σταθερές της ζωής μας. Το ΕΣΥ, αποδυναμωμένο διαρκώς, οδηγεί τους ασθενείς στα ιδιωτικά θεραπευτήρια; Τα ΕΛΤΑ, με την εθελουσία έξοδο του προσωπικού και τη «νομοθετική ρύθμιση για το λεγόμενο Τ+3, που επιμηκύνει από μία σε τρεις μέρες τον χρόνο υποχρέωσης παράδοσης μιας επιστολής…» και την αύξηση των κομίστρων, αργοπεθαίνουν;
Ο ΟΣΕ από το 2008, όταν ο κ. Χατζηδάκης παρουσίασε το πλάνο της «ανασυγκρότησής» του, δηλαδή της διάλυσής του που ακολούθησε αντί της βελτίωσης της λειτουργίας του, είναι ανύπαρκτος εκτός του κυρίου άξονα, αλλά και εκεί όπως απέδειξε η τελευταία κακοκαιρία δυσλειτουργεί στα χέρια της ιταλικής Ferrovie dello Stato; Τις τράπεζες τις ξεχρέωσαν οι Ελληνες φορολογούμενοι και περιμένουν σε ατέλειωτες ουρές να εξυπηρετηθούν; Διότι π.χ. το προσωπικό του ομίλου της Εθνικής Τράπεζας περιορίστηκε σε 8.900 υπαλλήλους έναντι 19.800 στα τέλη του 2015, έτσι ώστε στη χώρα μας να αντιστοιχεί ένας τραπεζοϋπάλληλος σε 324 κατοίκους, ενώ στην ευρωζώνη ένας σε 186. Αυτές είναι οι μεταρρυθμίσεις που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός μας!
Όμως τι σημαίνει ασφάλεια; Γιατί δεν μπορεί να εκχωρείται σε επιχειρήσεις που αποβλέπουν στο κέρδος; Οταν το 1977 προσλήφθηκα στον ΟΣΕ ως μηχανικός, μετά το πέρας της στρατιωτικής θητείας, μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι είχα ενταχθεί σε ένα στράτευμα κοινωνικού χαρακτήρα πλέον. Απόλυτη τήρηση της ιεραρχίας, χάριν της τήρησης των κανονισμών ασφάλειας της κυκλοφορίας των αμαξοστοιχιών, πλήρης ετοιμότητα του προσωπικού στις εκάστοτε παρουσιαζόμενες ανάγκες της κυκλοφορίας πέραν του τυπικού ωραρίου.
Όλα αυτά υφίσταντο στον υπερθετικό βαθμό στα ονομαζόμενα Τμήματα Γραμμής, στα οποία χωρίζονταν το σιδηροδρομικό δίκτυο, δικαιοδοσίας 300km περίπου έκαστο, κάθε Τμήμα Γραμμής διαιρείτο σε 3-4 Διαμερίσματα και κάθε Διαμέρισμα σε 3-4 Ομάδες Γραμμής, με 12-13 εργαζόμενους εκάστη. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρχει επαρκής αριθμός εξειδικευμένων υπαλλήλων ανά 20km περίπου στις Ομάδες Γραμμής, οι οποίοι πέρα από τις εργασίες συντήρησης επιλαμβάνονταν και της αντιμετώπισης των δυσμενών καιρικών συνθηκών κατά την εκδήλωση των φαινομένων ως γνώστες των επισφαλών σημείων της περιοχής αρμοδιότητάς τους αλλά και των εκτάκτων συμβάντων.
Σε κάθε περίπτωση αναγγελίας δυσμενών καιρικών συνθηκών από την ΕΜΥ, το προσωπικό των Ομάδων Γραμμής που έδρευαν στην περιοχή που επρόκειτο να πληγεί ετίθετο σε επιφυλακή. Στην περίπτωση ισχυρών χιονοπτώσεων το προσωπικό διανυκτέρευε στους σιδηροδρομικούς σταθμούς που λειτουργούσαν για την πραγματοποίηση διασταυρώσεων, ώστε να διατηρούνται σε λειτουργία οι αλλαγές τροχιάς αλλά και για κάθε απρόοπτο. Κύριο μέσο στην προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων από τις χιονοπτώσεις αποτελούσε η διάθεση ντηζελαμαξών (ΔΗ).
Στον Έβρο, όπου οι χιονοπτώσεις συνοδεύονται συνήθως από ισχυρούς ανέμους με αποτέλεσμα τη συσσώρευση μεγάλων ποσοτήτων χιονιού σε ανεμοσούρια ή σε εκχώματα της γραμμής (τρασέρες), εζητείτο από το Τμήμα Γραμμής η διάθεση 4 ντηζελαμαξών (ΔΗ), επί πλέον των κυκλοφορουσών αμαξοστοιχιών, για τον συνεχή εκχιονισμό της γραμμής Αλεξανδρούπολης – Ορμενίου μήκους 178 χλμ., ενώ και το Μηχανοστάσιο Αλεξ/πολης εργαζόταν με εντατικούς ρυθμούς σε 24ωρη βάση για την υποστήριξη των κυκλοφορουσών ΔΗ. Επρόκειτο για πραγματικό πόλεμο χάριν των κοινωνικών αναγκών που έπρεπε να εξυπηρετηθούν. Όλα αυτά γράφονται για να γίνει αντιληπτό ότι το οικονομικό κόστος ήταν τεράστιο.
Ποια ιδιωτική εταιρεία θα ήταν ποτέ διαθέσιμη να το επωμιστεί, απλά για να μεταβούν λίγοι ασθενείς για αιμοκάθαρση στο νοσοκομείο ή όσοι ενεπλάκησαν στην κακοκαιρία να προωθηθούν στους τόπους διαμονής τους;
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
